XIV.
Gui d' Uiselh, be m peza de vos,
Quar vos etz laissatz de chantar,
E quar vos i volgra tornar:
Per que sabetz d' aitals razos,
Voill que m digatz si deu far engualmen
Domna per drut, quan lo quier francamen,
Com el per lieys tot quan tanh ad amor,
Segon lo dreg que tenon l' amador.
Domna, Na Maria, tensos
E tot chant cuiava laissar;
Mas aoras non aus mudar
Qu' ieu no chant al vostre somos:
E respon vos de la domna breumen,
Que per son drut deu far comunalmen,
Com el per lieys, ses garda de ricor;
Qu' en dos amics non deu aver maior.
Gui, tot so don es cobeitos
Deu drutz ab merce demandar;
E domna deu l' o autreiar,
Mas ben deu esguardar sazos;
E 'l drutz deu far precx e comandamen,
Com per amigua e per domn' eissamen;
E domna deu a son drut far honor,
Com ad amic e no com a senhor.
Domna, sai dizen entre nos
Que, lai on domna vol amar,
Engualmen deu son drut honrar,
Quant engualmen son amoros:
E s' esdeve qu' ill l' am plus finamen,
Li dig e ill fag o devon far parven;
E s' a ves lieys fals cor ni trichador,
Ab bel semblan deu cobrir sa dolor.
Gui d' Uiselh, ges d' aitals razos
No son li drut al comensar;
Ans ditz cascus, quan vol preiar,
Domna, vulhatz que us serva humilmen
Com lo vostr' om; e s' ella enaissi 'l pren,
Ieu lo jutge per dreg a traydor,
Si s fai pariers e s det per servidor.
Domna, ben es plaitz vergonhos
Ad ops de domna razonar,
Que no tenha celui per par
Cui aura fag un cor de dos.
O vos diretz, e no us estara gen,
Qu' el drutz la deu amar plus leialmen;
O vos diretz qu' ill son par entre lor,
Que re no ill deu lo drutz mas per amor.
Gui d' Uisel et Marie de Ventadour.