XVI. Oblatio in monachum Rodensem Petri, filii Pontii Comitis. an. MLXIII.

XVI.

Oblatio in monachum Rodensem Petri, filii Pontii Comitis. an. MLXIII. (1063) (Vid. pág. 48).

Ex Cartor. S. Petri Rodens. fol. 13. b.

Dum legaliter sanccitur, antiquitusque teneatur et cautum cum oblationibus Domino parentes suos tradere filios in templo Domini Domino feliciter servituros, proculdubio hoc de nostris filiis faciendum nobis salubriter prebetur exemplum: equum etenim est juditium Creatori nostro de nobis reddere fructum. Idcirco ego Pontius Comes in Dei nomine et uxor mea Adalez nomine hunc filium nostrum nomine Petrum in monasterio Sancti Petri quod est situm in Pago Petralatensi, in ipso monte qui dicitur Rodas, subtus castrum Verdariae, subtus ipsum mare magnum in quo monasterio Domnus Petrus Abbas praesse videtur, cum oblatione in manu atque petitione palla altaris manu sua involuta ad nomen Sancti Petri cuius nomen hac reliquiae continentur, et supra dictum Abbatem presentem tradimus in monacum coram testibus regulariter permansurum cum hereditate paterna vel materna. Donamus namque ei pro hereditate paterna vel materna ipsum forest vel ipsam matam quae dicitur silva Sancti Romani, sicut terminat de parte circi in malliolo (mallol) Sancti Petri prescripti, et descendit per ipsam serram et pervadit usque ad ipsam guardiolam. Deinde a parte orientis descendit per ipsam serram et pervenit ad locum quem dicunt Subiradels, et ad ecclesiam Sancti Stephani, et pervadit usque ad ipsum Gaudel, et ascendit per ipsam serram de ipso Surberol, et usque in sumitatem ipsius montis qui dicitur Miral, et descendit usque in ipsos colels. De partibus vero meridie ascendit per ipsam viam et pervenit usque ad ipsam petram quae est in ipsa via, deinde vadit usque ad collum Sancti Genesii, et pervadit per ipsam serram usque ad ipsum Pug, (Puig, Podium) et usque ad ipsam pennam (peña; penya) quae est super Cheros albos. (Queralbs) De parte occidentis ascendit per ipsam serram de ipsa Kalm (Sacalm, Çacalm), et pervenit usque in sumitatem de ipsa Pinna nigra (sa pinya negra), deinde descendit usque ad ipsas Palumbarias (: Columbarias; columba, paloma), sicque conjungitur usque in ipsa via de ipso malliolo. Quantum infra omnes istas affrontationes concluditur, sic donamus ego praedictus Pontius et uxor mea nomine Adalez ad filium nostrum Petrum praescriptum pro sua hereditate, et praedictum filium, et predictam hereditatem sic tradimus et donamus Domino Deo, et Sancto Petro cenobio ad proprio in tali vero pactu, ut dum vivimus teneamus usu fructuario (usufructo). Et haec omnia vero praescripta ita donamus et tradimus ad proprium praedicto cenobio, ut non sit nobis licitum ullo modo mutandi volumptates nostras, sed in perpetuum ad dominium permaneat Sancti Petri. Et per ipsum usum fructuarium quod retinemus ibi per unumquemque annum donemus censum, id est, receptionem unam optimam ad monachos Sancti Petri praescripti in die Santae Margaritae. Nos vero praescripti donatores cum praedictis omnibus rebus hunc filium nostrum tradimus et donamus Domino Deo et Sancto Petro coram testibus, ita ut ab hac die non liceat illi collum excutere de sub jugo regulae, sed magis eiusdem regulae feliciter se cognoscat instituta servare, et Domino cum caeteris gratanti animo militare. Et ut haec nostra traditio inconvulsa permaneat, promittimus sub jurejurando coram Deo et Sanctis omnibus quia numquam per nos, numquam per suffectam personam, nec quolibet modo per rerum nostrarum facultatem aliquando egrediendi de monasterio tribuemus occasionem. Et ut haec petitio firma permaneat, manu propria subter firmavimus, et bonis viris adfirmare rogavimus. Facta haec donatio vel traditio III idus julii anno ab Incarnatione Christi LX. III post millesimo, anno vero IIII. Philippi Regis. = Sig+num Pontius Comes. = Sig+num Adalez comitissa qui hunc filium nostrum Petrum tradimus, cum praedicta hereditate, et quantum ibi habemus vel habere debemus pro qualicumque voce Domino Deo et Sancto Petro praescripto coram testibus. Quod si nos donatores hanc donationem irrumpere voluerimus, nil nobis valeat, sed componamus praedicta omnia in duplo praedicto cenobio. = Petrus presbiter. = Remundus Ugo +. = Sig+num Bernardus Gauzfredus. = Sig+num Bernardus Bonifilii. = Petrus Lobaton. = Guillermus Oliba. = Adebrandus presbiter et monachus qui hanc traditionem vel donationem scripsi et sub+scripsi die et anno quo supra. 

XXIV. Acta electionis Abbatis Petri in monasterio de Amer: anno MXLI.

XXIV.

Acta
electionis Abbatis Petri in monasterio de Amer: anno MXLI. (Vid. pág.
227).

Ex
arch. mon. Amer.

Sciat
humana fragilitas quia mortem carnis nullus hominum degens in carne
mortali evadere possit. Nos enim quasi rami infirmitatem carnis qua
morimus ex primo parente qui peccavit quasi ex vitiata radice
contraximus. Unde et ille primus propter peccatum solvit debitum
mortis, et non modica pars iam solvit humani generis, et nos
singulatim usque in finem secuti pariter sumus soluturi. Sed illius
anima felix que post deposicionem corporis iam cum Deo letatur in
celis: futura felicior quando post restitucionem corporis in regno
Dei in eternum cum corpore in viro perfecto in etate corporis Xpi.
vivere merebitur atque letare. Ad ahanc ergo gloriam credimus
pervenisse Suniarii Abbatis animam que dudum egressa a corpore
dinoscitur exemplum bene videndi in carne manentibus reliquisse.
Huius ergo in loco monachi monasterii Amerensis nomine et meritis
sacrati beate Marie Dei Genitricis elegerunt et aclamaverunt sibi
futurum Abbatem illustrem virum nomine Petrum a puero inter eos regulariter eruditum ac monastice conversatum, et eundem sibi patrem
ordinandum a domno Petro venerabili suo Pontifice expetiverunt, et
ipsius consecratione virum predictum Abbatem accipere meruerunt. In
tantum vero qui noverant eundem Petrum dilexerunt, ut non solum
monachi, sed et primates patrie, sed et ipsa domna Ermesindis
Comitissa venerabilis eundem virum Abbatem predicti monasterii fieri
postulaset, et postulans impetrasset. Hanc autem ordinacionis
scripturam, ut firma esse pateat omnibus, non solum predicti monachi,
sed et primores viri firmare curaverunt, et predicta Comitissa
venerabilis, insuper etiam predictus Sedis Ierundensis consecrator
Abbatis egregius et pie memorabilis Pontifex. Facta est autem hec
scriptura aclamacionis et consecracionis predicti Petri Abbatis IIII
nonas aprilis anno X Henrici regis, anno Dni. millesimo XLI.
indicione VIIII.

+
Petrus Episcopus. +. = Ermessindis gratia Dei Comitissa. = Poncius
levita et Capud scole atque iudex. ss. = Bonus homo sacerdos et
monachus. ss. = Eneas sig+num. = Sig+num Raimundus. = Sig +.
Broncardus. = S. Raimundus. = + Remundus Archilevita. = Petrus vel
Donnucius Sacrista. = Vilielmus sacerdos et monachus. = Guilielmus
sac. et mon. = Petrus mon. = Reimundus Sac. et mon. = Adebrandus pbr.
= Bernardus levita. = Vitale levita. = Lobatuno sacerdos. = Isarnus
levita. = Durandus monac. = Ervigius mon. = Adalbertus monac. =
Falencius mon. = Petrus sac. et mon. = Guifredus mon. = Baronus mon.
= Aurceliolus sacerd. = Remundus sac. = Teudericus pbr. = Miro mon. =
Signum Berengarius levita et Caput scole, qui hanc aclamacionis et
consecrationis scripsit die et + anno quo supra.

Tomo 3, apéndice, 4, Papa Celestino III, breve, cabildo, iglesia de Toledo, vacantes,

IV. 

Breve del Papa Celestino III, en que concede al cabildo de la iglesia de Toledo, que vacando su silla pueda entender en las apelaciones de los sufragáneos (a: Copia sacada de la que tenía entre sus MSS. el Señor D. Juan Bautista Pérez.) 

(V. pág. 40). 

Celestinus episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri M. (Martino) archiepiscopo, et dilectis filiis capitulo toletano salutem, et apostolicam benedictionem. Cum à nobis petitur quod justum est et honestum, et vigor aequitatis et ordo exigit rationis, ut id per sollicitudinem officii nostri ad debitum perducatur effectum. Ea propter, dilecti in Domino filii, vestris justis precibus inclinati, praesenti paginam statuimus, et volumus in posterum firmiter observari, ut quandocunque toletana ecclesia pastore vacaverit, vice ejus appellationes ad capitulum fiant, et ipsis appellationibus à suffraganeis episcopis, et aliis omnibus metropolitico jure subjectis, absque contradictione qualibet, deferatur. Vos etiam recipiatis appellationes ipsorum, et quantum ad jurisdictionem vestram pertinuerit, per censuram eccleslasticam in causis per appellationem delatis ad vos tramite canonico procedatis. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc cartam nostrae constitutionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare prasumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri, et Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum. Datis Romae apud sanctum Petrum II nonas junii pontificatus nostri anno secundo (anno 1192).