XXXII.
Ludovici IV Galliarum Regis praeceptum pro monasterio Campirotundi: an. DCCCCLIII. (953) (Vid. pág. 111.)
Ex translat. in arch. S. Petri Campirotundi.
In nomine sanctae et individuae Trinitatis: Leudovicus divina miserante clemencia Francorum Rex. Si locis Sanctorum divino cultui mancipatis, servorumque (Dei) necessitatibus opem conferimus, regimen pro certo exercemusae molumentum adque ad eternae beatitudinis gloriam facilius pervenire confidimus. Igitur omnium sanctae Dei Ecclesiae fidelium tam presencium quam et futurorum agnoscat sollercia quoniam nostram audiens presentiam Wifredus Comes retulit nobis qualiter quendam locellum in honore Sancti Petri situm in pago Bisullunense, ob Dei eiusdemque Principis Apostolorum amorem suae hereditatis rebus aput Gothmarum, Gerundensis ecclesiae Presulem cum consensu tam clericorum quam laicorum predictae Sedis regulariter firmiterque comutaverat ut moris est, aea scilicet ratione ut inibi regula Beati Benedicti cum Abbate proprio exerceretur. Unde nostrae altitudinis munificentiam satis reverenter expetiit, quatinus praedictum coenobium nostrae ditioni omnino vendicantes cum omnibus juste sibi pertinentibus nostrae regalitatis praecepto confirmare dignaremur. Cuius praedicti Comitis Wifredi petitionibus libenter suscipientes praedictum monasterium cum Abbate Laufredo et monachis ac omnibus rebus seu villaribus, videlicet ecclesiam in honore Sancti Christofori in villa quae dicitur Crescenturi, et silvam quae eidem monasterio adiacet cum terris, molendinis et pratis: et in alio loco villam que vocatur Pugna Franchorum cum finibus ac terminis sive aulodes quos predictus Comes Wifredus eidem monasterio per carta contulit, scilicet in comitatibus Bisullunense, et in Valle asperi aulodes quoque quos genitrix prefati Comitis prelibato monasterio in pagis scilicet Bisullunense hac in valle confluente dedit: aulodes etiam omnes quos prenominatus Abbas Laufredus ad predictum locum tradidit cum pace; omnia supradicta cum omnium rerum integritate sub nostra deffensione sicut dictum est integerrime contra omnium inquietudines hominum regia auctoritate praecipimus atque jubemus, ut nullus judex publicus vel quaelibet judicialia potestas in ecclesias aut loca sepe dicti monasterii, aut causas judiciario more audiendas vel freda exigenda vel paratas faciendas, aut ullas redhibitiones aut fideiiussores tollendos vel illorum distringendos homines aut illicitas occasiones requirendas ingredi audeat, sed neque viaticum, neque portaticum, neque silvaticum, neque pascuarium, neque theloneum aut ullum illicitum debitum exigere praessumat; sed cum supra memoratis rebus omnibus predicto monasterio pertinentibus in quibus quoque consistant locis quod has juste ad presens possidere videtur, simul cum his quas divina pietas eidem loco per suos quoque fideles augere voluerit, liceat memorato Abbati suisque successoribus regulariter viventibus et monachis inibi secundum regulam Sancti Benedicti degentibus quiete vivere, easdemque res cum omni securitate et minoratione possidere: et pro nobis proleque nostra seu stabilitate totius regni nostri secure divinam valeant exorare misericordiam: et quando memoratus Abba de ac luce migraverit, licentiam habeant ex semetipsis, si dignus inveniri poterit, omni tempore Abbatem eligere. Et ut haec auctoritatis confirmacio perpetuo firmitatis obtineat vigorem manus nostra eam subter firmantes, anulo nostro insignili decrevimus. Aktum Reme civitate III. nonas februarii, inditione VI. anno XVI. regnante Ludovico glorioso Rege.
