VIII. Charta incorporationis fratrum de poenitentia in canonicos regulares Sanctae Annae an. MCCXCIII. (1293)

VIII. 

Charta incorporationis fratrum de poenitentia in canonicos regulares Sanctae Annae an. MCCXCIII. (1293) (Vid. pág. 112.)

Ex autogr. in arch. eccl. colleg. S. Annae Barcin. 

In nomine Domini nostri Jesu Christi et gloriosissimae Matris eius. 

Sit omnibus manifestum quod nos frater Bernardus de Miralles, et Fr. Petrus Luch, et Fr. Guillelmus Salvati, et Fr. Berengarius de Capitemagno (Capmany), et Fr. Berengarius Bovis (Bou), fratres ordinis fratrum de poenitentia, in domo Barchinonensi nunc residentes: considerantes et attendentes statum et conditiones, quem et quas dictus ordo in sui principio habuit, et nunc habet: idcirco his et aliis circumspectis et diligenter attentis … volumus et proponimus Domino largiente amodo vivere sub obedientia regulari in ordine a Sede Apostolica approbato sub cura et regimine pastorali. Inter quos ordines praeelegimus nobis …  assumere habitum et regulam Sancti Augustini, et cum illis semper vivere regulariter sub cura et regimine vestri Gerardi de Olorda, Prioris Sancta Eulaliae de Campo, et vestrorum in posterum successorum. Verum quia constat nobis quod vestrum monasterium situm est in locis aquosis et paludibus, propter quod residentes ibidem et in convicinio frequentes et assiduas patiuntur infirmitates, necnon et plerique mortem propter infectionem aëris in aetate tenera consequuntur; ex praemissis vobis compatientes urgente vinculo karitatis, ex certa scientia et deliberatione habita diligenti, vobis promittimus bona fide ... quod si Dnus. Papa vel Sedes Apostolica vobis et vestro monasterio concesserit vel contulerit, aut quocumque modo indulserit proprietatem sive dominium, quam et quod sibi retinuit in nostris domibus et locis post discessum sive mortem omnium de conventu, non obstante usufructu nobis per eundem Dnum. Papam concesso ibidem, vos recipiemus ilariter et benigne tamquam dominos, socios et amicos, habitum assumendo regulae supra dictae. Interim autem auctoritate, voluntate et assensu venerabilis Dni. Fr. Bernardi, Dei gratia Barchinonensis Episcopi et venerabilis eiusdem Capituli, facimus vos dictum Priorem et conventum vobis commissum, socios, participes et consortes omnium bonorum nostrorum spiritualium et temporalium, mobilium … quae habemus in predicta domo nostra Barchinonensi … dantes et concedentes vobis omnibus simul donatione perfecta irrevocabiliter inter vivos omnia iura nostra, quae in praedicto loco habemus vel habere debemus quantum ad usufructum quamdiu vixerimus, sicut a Dno. Papa fuit nobis concessum in concilio Lugdunensi, et omnia alia iura … Quam traditionem possesionis, et alia supra dicta valere volumus, si tamen Dnus. Papa praedictus suum consensum et auctoritatem praestiterit. Nos igitur Geraldus de Olorda, Prior monasterii Sanctae Eulaliae de Campo ... vos omnes … recipimus ... tradendo vobis nostrum habitum liberaliter et benigne, omni mora postposita incontinenti, cum super prohibitione vobis facta in praedicto concilio generali fuerit vobiscum et nobiscum, mediante consilio, auxilio et favore Dni. Barchinon. Episcopi, et Capituli eiusdem, super quibusdam certis articulis provisum seu indultum per Sedem Apostolicam ... 

Actum est hoc tertio kal. augusti anno Domini MCCXCIII. (1293) 

Praeter subscriptiones utriusque partis, affixa perstant autographo sigilla Episcopi et Capituli Barcinonensis.

XLI. Reconciliatio cuiusdam clerici apostatae ecclesiae Barcinon. an. MCLX. (1160)

XLI.

Reconciliatio cuiusdam clerici apostatae ecclesiae Barcinon. an. MCLX. (1160) (Vid. pág. 132.)

Ex arch. eiusd. eccl. lib. 3. Antig. fol. 13. núm. 30.

In Dei nomine ego Arnallus de Palaciolo recognoscens me esse culpabilem quia postposito clericatu ad vias seculi transieram, et a consortio et a comunitate Barchinonensis ecclesiae impudenter recesseram, veni ante praesentiam Guillelmi venerabilis Barchinonensis Episcopi et omnium canonicorum eiusdem ecclesiae, atque humiliter veniam petii, et requisivi, ut cum eis participarem in domo Domini. Qui misericordia moti precibus meis condescendendo, diligenter adquieverunt. Ideoque ego jam dictus Arnallus equo animo ac spontanea voluntate concedo atque promitto Domino Deo et praefatae ecclesiae Barchinonensi et Episcopo supra scripto, et omnibus canonicis, quatenus mandatum et obedientiam, quam mihi modo imponunt, fideliter et absque ulla rebellione compleam et perficiam, ab isto videlicet proximo Pascha usque ad aliud sequens. Quod si infra praedictum temporis spatium hoc infringere aut transgredi praesumpsero, aut post completam obedientiam et mandatum modo injunctum iterum relicto clericatu ad seculum rediero, ex tunc omnino derelinquo, diffinio et evacuo canonicae Barchinonensi et Episcopo atque canonicis ipsam quotidianam prebendam canonicalem quam michi ad praesens sua pietate restituunt, simul et totum honorem in termino Palacioli progenitorum meorum largitione Barchinonensi canonicae pertinentem; ita quod ulterius ego, aut nullus homo vel femina per me aut per meam vocem hoc nullatenus repetamus vel requiramus. Ego igitur iam dictus Episcopus cum omni clero Barchinonensi recipio te praefatum Arnallum pro immoderato excessu tuo poenitentem et satisfacientem, ea scilicet interposita conditione, ut in ordine clericatus de coetero honeste remaneas, et obedientiam atque mandatum, quod tibi imponimus obedienter adimpleas et perficias, scilicet ut ab hac proxima festivitate Paschali usque ad alteram sequentem in choro, in claustro, in refectorio, in dormitorio assidue maneas; ita quod infra praedicti temporis spatium ultra januas ecclesiae, et portam canonicae atque ostium cimiterii nulla occasione die vel nocte procedas, exceptis processionibus vel exequiis ingruentibus. Facta vero iam dicta penitentia dabimus tibi de honore nostrae canonice, aut illum scilicet honorem qui fuit patris tui, aut tantum de alio honore nostrae canonicae, unde debebis esse paccatus. Et hoc per comunem laudem nostri Capituli, et amicorum tuorum. Quem honorem habebis, et possidebis per nostram canonicam in vita tua, dum in clericatu remanseris absque aliquo impedimento vel detrimento, sine alienatione quam inde non facias. Si autem, quod absit, jam dictum mandatum et obedientiam non compleveris, aut post completam penitentiam rursus spreto ordine clericatus ad saecularem et laicalem vitam redieris, statim supra dicta omnia inrecuperabiliter amitas, et a consortio et fraternitate nostra in perpetuum alienus existas. Est autem praedictus honor in termino Palacioli, et villae Piscinae, et Martorelles, et in Barchinonensi territorio et in diversis locis. Insuper ego jam dictus Arnallus de Palaciolo diffinio et dimito, et omnimodis solvo omnes alias cartas et convenientias sive scriptas, sive non scriptas, quas hactenus Barchinonensi canonicae feci. Et ut haec, quae posterior est, firmior habeatur sicut superius scriptum est, ita concedo, et laudo, et subscriptione nominis mei propria manu confirmo. Facta carta VIII. idus aprilis anno ab Incarnatione Domini M.C.LX. regnique Ledovici Jun. XXIV. = Sig+num Arnalli de Palaciolo qui ista supra scripta confirmo, et laudo.  = Sig+num Pontii de Osor. = Sig+num Bernardi Monetarii. = Sig+num Petri Monetarii, filii eius. = Sig+num Johannis Bovis, baiuli Comitis. = Sig+num Petri Arberti Poncii. = Sig+num Arnalli de Cannelles. = Sig+num Raymundi de Monte rotundo. = Sig+num Poncii subdiachoni, filii Poncii de Osor. = Sig+num Guillermi Catalanni. = Sig+num Guillermi, Barchinonensis Episcopi. = Sig+num Poncii scribae, qui hoc scripsit die et anno quo supra.

Marevinho VS Senador Palpatine, bou negre

Marevinho VS Senador Palpatine, bou negre

Término indudablemente prejaimino es el de Bounegre, cerca de Argelita (Castellón), ya que, como señalan Barceló y Vea (1996:93-95), la primera mención documentada dataría de 1.178 en una donación por el rey Alfonso II de Aragón con motivo de la consagración de la catedral románica de Tortosa y donde se confirman los antiguos límites del obispado, entre los cuales se menciona un Bou Negre, es decir, singular y notoriamente aparece la voz romance que, casi un milenio más tarde, es transparentemente entendible en valenciano como "buey-toro negro" ...

//

Martín de Viciana, Lengua Valenciana:

. 

autres dialèctes occitans, catalan comprés, 

//Ktulu4cat