XIII.
Ab marrimen et ab mala sabensa
Vuelh er chantar, sitot chans no m' agensa,
Quar valors a preza gran dechazensa,
E paratges es mermatz en Proensa,
Et ay enic
Mon cor per la preizo del pros N Enric.
Ben deu esser marrida tota Espanha,
E Roma tanh e cove be que planha
Lo senador franc, de bella companha,
Lo plus ardit de Burcx tro en Alamanha;
A trop fallic
Quascus qu' el camp laysset lo pros N Enric.
Tug l' Espanhol, del Gronh tro Compostella,
Devon planher la preizo, que ges bella
Non fo ni es d' En Enric de Castella;
E 'l reys N Anfos, que tan gent se capdella,
Ab sen antic
Deu demandar tost son frair' En Enric.
Alaman flac, volpilh, de frevol malha,
Ja lo vers dieus no us aiut ni vos valla,
Quar a 'N Enric fallitz a la batalla;
Aunid' avetz Alamanha, ses falla,
Malvays mendic,
Quar sol layssetz el camp lo pros N Enric.
Que per valor et per noble coratge
Mantenia 'N Enricx l' onrat linhatge
De Colradi ab honrat vassalatge;
E 'l reys N Anfos, ab son noble barnatge,
Que a cor ric,
Deu demandar tost son frair' En Enric.
No tanh a rey que a tan ric coratge,
Quo 'l reys N Anfos, e tan noble barnatge,
Lays' estar pres home de son linhatge;
Doncx elh no s tric
Que no deman tost son frair' En Enric.
Recrezensa faran e volpilhatge
Tug l' Espanhol, silh que son de paratge,
Si 'n breu de temps no fan tal vassallatge
Don sion ric,
E paupre silh que tenon pres N Enric.
Paulet de Marseille.
