Es mostren els missatges amb l'etiqueta de comentaris altar. Mostrar tots els missatges
Es mostren els missatges amb l'etiqueta de comentaris altar. Mostrar tots els missatges

dimecres, 1 de febrer del 2023

XLVII. Depositio et recognitio hostiae consecratae in ara altaris Sancti Marchi in ecclesia Barcinonensi.

XLVII. 

Depositio et recognitio hostiae consecratae in ara altaris Sancti Marchi in ecclesia Barcinonensi. (Vid pág. 153.)

Ex libro antig. confratr. sutorum Barcin. fol. 121. b.

Noverint universi quod anno a Nativitate Domini millesimo quadringentesimo octuagesimo quarto, die vero martis, vicesima tertia mensis novembris intitulata, presente et ad haec vocato me Bartholomeo Costa, seniore, auctoritate regia notario publico Barchinone infrascripto, et presentibus etiam venerando Domino Bartholomeo Oller, in sacra pagina magistro, canonico Domerio dictae Sedis, et Berengario Blanch et Petro Besant, presbiteris in ecclesia Sedis Barchinone beneficiatis pro testibus ad haec vocatis spetialiter et assumptis, Petrus Alzina, Johannes Mayans, Christophorus Molera et Johannes Morro, proceres et administratores anno presenti confratriae Sancti Marchi, sutorum dictae civitatis constituti personaliter coram venerabili viro Domino Petro Leopart, canonico dictae Sedis, Vicario in spiritualibus et temporalibus generali reverendi Domini Gondissalbi miseratione Divina Barchinone Episcopi, intus capellam Sancti Marchi personaliter existente cum maxima instantia eundem Dominum Vicarium humiliter supplicarunt quatinus aperiret seu apperiri faceret quoddam foramen quadratum constructum juxta aram lapidis altaris dictae capellae Sancti Marchi, in quo foramine juxta tenorem cuiusdam instrumenti recepti et clausi per discretum Johannem Ubach, quondam notarium publicum Barcinone et dictae confratriae scribam, erat reconditum Corpus Domini nostri Jhesu Christi et nonnullae aliae reliquiae Sanctorum. Et inmediate dictus venerandus Dominus Vicarius petitionibus et supplicationibus dictorum procerum et administratorum annuere volendo presentibus testibus supra dictis et aliis pluribus personis tam ecclesiasticis quam secularibus in multitudine copiosa paratis, et accensis luminariis tam in dicto altari quam in manibus dictorum procerum et administratorum et aliorum confratrum dictae confratriae tenentibus, dictus venerandus Dominus Vicarius habito primitus in manibus suis quodam instrumento ferreo sive scarpre parvulo et discohoperto dicto altari et dicto foramine viso rogavit dictum Dominum Berengarium Blanch ibi, ut superius dictum est, presentem ut cum dicto scarpre aperiret dictum foramen et extraheret clausuram illius subtiliter quantum posset absque roptura lapidis seu cohoperturae marmoreae dicti foraminis. Et inmediate dictus Berengarius Blanch accepto dicto scarpre ferreo dictum foramen, prout melius et subtiliter potuit, aperuit et hoc facto dedit locum dicto Domino Vicario ad videndum et recognoscendum ea quae in dicto foramine erant recondita. Et confestim dictus venerandus Dominus Vicarius existens in medio dictorum venerandi magistri Bartholomei Oller, canonici Domerii jam dicti, et dictorum Berengarii Blanch et Petri Besant cum maxima devotione et reverentia primo abstraxit a dicto foramine quoddam volumen cottonis qui superficiem dicti foraminis cohoperiebat. Secundo enim abstraxit quandam capsiculam papiream virmileam quadratram, depictam de nigro, intus quam capsiculam fuit inventus quidam penniculus niger ciricis sive de sendat, in quo erat reconditum aliquid de ossibus Sancti Andreae Apostoli, prout in scriptura ibi inventa designatum erat, et juxta dictam capsiculam fuit abstracta quadam carta parva pergamenea clausa et subsignata per discretum Johannem Ubach tenoris sequentis.

Noverint universi quod die lunae, vicesima quarta mensis novembris, anno a Nativitate Domini millesimo quadringentesimo tricesimo secundo reverendus in Christo Pater et Dominus Dominus Andreas Divina Providentia Barchinone Episcopus ad maximas praeces discreti Petri Galliça, presbiteri, Rectoris altaris in capella sub invocatione Sancti Marchi Evangelistae hedificata constructi in Sede Barchinone et Dominici Poncii, tapinerii, Petri Ribes, Vincentii Ferrarii, sabateriorum et Bernardi Ferrarii, tapinerii, civium Barchinone, administratorum anno presenti confratriae Sancti Marchi officii sabateriorum dictae civitatis et aliorum quamplurimorum confratrum dictae confratriae ibidem praesentium et depraecantium consecravit dictum altare in dicta capella sub invocatione Sancti Marchi constructum presente me Johanne Ubach, auctoritate regia notario publico Barchinone infrascripto et praesentibus etiam testibus venerabilibus Narcisso de Sancto Dionisio, Francisco Bertrandi, decretorum doctoribus et Paulo de Gualbis, canonicis ac discreto Petro Blanch, presbitero beneficiato in dicta Sede Barchinone et quamplurimis aliis in multitudine copiosa. In quorum omnium fidem et testimonium dictus reverendus Dominus Episcopus presens instrumentum jussit fieri et tradi dictis Rectori et administratoribus ac confratribus dictae confratriae per me notarium suppra et infra nominatum. Quae fuerunt acta intus dictam capellam Sancti Marchi in dicta Sede constructa presente me dicto et infrascripto notario et praesentibus etiam testibus suppra dictis ad haec vocatis spetialiter et assumptis ut superius continetur. = Sig+num mei Johannis Ubach auctoritate regia notarii publici Barchinone qui haec scripsi et clausi.

Et juxta dictam cartam pergameneam fuerunt abstracti corporales lineos intus quos corporales fuit inventa involuta quaedam hostia consecrata et propter impressionem factam per dictam capsiculam et alia supra dicta in dicto foramine recondita, in quo quidem foramine praedicta hostia consecrata posita fuerat, illa fuit inventa fracta et de colore mutata. Et protinus dictus Dominus Vicarius vocari mandavit canonicos dictae ecclesiae qui in choro dictae Sedis officium completorii celebrabant, et illis vocatis in dicto loco advenerunt sequentes videlicet honorabiles Domini Ferrarius Nicholaus de Gualbis, Archidiaconus Vallensis, Berengarius Vilà, Gaspar Peyro, Berengarius Riba, omnes canonici dictae Sedis et alii plures canonici et presbiteri dictae ecclesiae qui omnia praedicta ad occulum viderunt, et omnes consulerunt dictam hostiam consecratam, prout inventa fuerat, in sacristia dictae capellae reservari et ibidem illuminari donec aliter fuisset provisum. De quibus omnibus et singulis supra dictis sichut praemittitur peractis, inmediate dicti proceres et administratores petierunt et requisiverunt eis nomine dictae confratriae fieri et tradi unum et plura publica consimilia instrumenta per me notarium suppra et infrascriptum.

Coeterum vero die sabbati prima mensis januarii intitulata anno a Nativitate Domini millessimo CCCC.LXXXV. facta prius per dictum venerandum Dominum Petrum Leopard omnium superius narratorum relatione honorabili Domino Joanni Andreae Sorts, canonico dictae Sedis, Vicarioque in spiritualibus et temporalibus generali reverendi Domini Gondissalvi miseratione divina Barchinone Episcopi ac per eum diligenter visis, recognitis et perlectis omnibus suppra dictis et habito colloquio inter ipsos fuit delliberatum, quod dicta forma sive hostia quae ut praedicitur in predicto altari per quinquaginta annos et ultra recondita et reservata extiterat, per discretum Petrum Turrubia, presbiterum secundum beneficiatum in dicta capella inibi presentem qui se ad celebrandum disponere obtulit, debite sumeretur previssa jam per eos reverenter dicta forma quae tunch in sacrario dictae capellae reposita manebat, et alia forma per dictum presbiterum consecranda in locum illius reconderetur et reponeretur: et procedentes ad predictam delliberationis exequtionem in praesentia mei dicti et subscripti notarii et in praesentia etiam magnifici Domini Joannis Galcerandi de Papiolo, Domicelli minoris dierum, et Amatoris Comes Mercatoris, civis Barchinone, testium ad haec vocatorum spetialiter et assumptorum et presentibus etiam proceribus et administratoribus dictae confratriae superius nominatis, necnon Anthonio Johannis, capite scubiarum dictae civitatis, Petro Soccarrats, Manuele Pla, Martino Massot, Stephano Boxeda, Petro Martini, tapinerio, Johanne Vilasecha, Johanne Torres, Geraldo Pellicerii, Petro Soler, Petro Martini et Michaele Blanch, sutoribus et dictae confratriae confratribus dictus honorabilis Dominus Johannes Andreas Sorts accepta stola et luminariis accensis a dicta sacristia dictae capellae quendam calicem in quo reservata fuerat dicta hostia consecrata in dicto foramine inventa orationem Ave verum corpus natum dicentes abstraxit, et in altari dictae capellae illud reposuit. Et inmediate dictus Dominus Petrus Turrubia, secundus beneficiatus dictae capellae assistentibus ibidem dictis honorabilibus Dominis Vicariis et dicto honorabili Domino Bartholomeo Oller, canonico domerio dictae Sedis ac omnibus superius nominatis dictam missam inchoavit et in eadem processit, et post sumptionem Corporis Christi etiam hostiam consecratam in dicto foramine lapidis dicti altaris inventam sumpsit et continuo ad finiendum dictam missam processit. Et finita dicta missa per eundem Dominum Petrum celebrata, reservata fuit quaedam forma sive hostia nova per eum in celebratione dictae missae consecrata, quae reposita fuit et missa intus quandam capsam argenteam rotundam, in cohopertura cuius quidem capsae erat quaedam manus deaurata gamoxata, quam noviter construi fecit et de peccuniis suis persolvit dictus Johannes Mayans, unus ex proceribus jam dictis. Quae quidem capsa cum corpore Domini nostri Jhesu Christi in eadem recondito fuit per eosdem Dominos Vicarios intus dictum foramen lapidis dicti altaris posita una cum corporalibus antiquis in dicto foramine in prima visione inventis, et dictum instrumentum superius insertum cum dicta capsa et cum ossibus Sancti Andreae; omnia haec in dicto foramine fuerunt reposita et postea quoddam volumen cotonis in superficie dicti foraminis fuit positum, et dictus lapis marmoreus pro ara dicti altaris et clausura dicti foraminis qui jam in eodem inventus fuerat, fuit repositus, et super omnibus supra dictis quaedam lamina ferrea cum clausura super dicto foramine lapidis dicti altaris posita fuit: clavem cuiusquidem clausurae dictus honorabilis Dominus Johannes Andreas Sorts, Vicarius memoratus icto venerando Domino Petro Laupart (antes Leopart y Leopard) con-Vicario suo tanquam procuratori honorabilis Domini Petri de Vallestar, Rectoris dictae capellae et vice et nomine illius comendavit et auctoritate dicti sui vicariatus officii injunxit et mandavit dicto Rectori, secundo beneficiato dictae capellae ac aliis quibuscumque presbiteris in dicta Sede beneficiatis per dictos proceres et administratores dictae capellae eligendis quod in quolibet festo praecipuo cuiuslibet anni, videlicet in festis Nathalis Domini, Paschae, Pentecostes et Assumptionis Beatae Mariae Virginis habeant dictam formam consecratam sumere et aliam tunch renovare, seu noviter consecratam in dicta capsa reconditam in praedicto loco modo et forma praemissis reponere. Mandando proceribus et administratoribus dictae confratriae ut dictam capellam continue illuminatam teneant de duabus lampadibus, prout hactenus fuit laudabiliter fieri assuetum. Quae omnia et singula sichut praemittitur peracta et gesta inmediate tam dictus Dominus Petrus Leopart, nomine procuratorio jam dicto quam dicti proceres et administratores petierunt et requisiverunt praedictis adjungi et eis et utrique parti eorum fieri et tradi unum et plura publica consimilia instrumenta per me notarium suppra et infra scriptum.

Insuper autem die martis vicesima secunda mensis febroarii intitulata, anno jam dicto, presente et vocato me dicto et subscrito notario, et praesentibus etiam discretis Petro Aulaguerio Dalmacii, presbitero beneficiato in dicta Sede, Petro Socarrots et Anthonio Gili, sutoribus, honorabili Anthonio Lonch Apothecario minore dierum, Johanne Cotxi, mercatore, Petro Soler et Michaele Blanch, sutoribus, civibus Barchinone pro testibus ad haec vocatis spetialiter et assumptis reverendus in Christo Pater Dominus Franciscus miseratione divina Episcopus Agatensis, deserviens in dicta ecclesia Sedis Barchinone serimonias episcopales propter absentiam reverendissimi Domini Gon. (Gondissalvi o Gondissalbi) divina Dei clementia Episcopi Barchinone, constitutus personaliter intus dictam capellam Sancti Marchi dum officium maior et festum Cathedrae Sancti Petri in dicta ecclesia celebrabatur, ad instantiam et requisitionem honorabilis viri Domini Petri Leopart, canonici dictae Sedis, Vicarii in spiritualibus et temporalibus generalis eiusdem reverendissimi Domini Barchinone Episcopi ac procuratoris venerabilis Domini Petri de Vallestchar (antes Vallestar), Rectoris, et discreti Petri Turrubia, presbiteri secundi beneficiati dicti altaris Sancti Marchi, et dictorum Petri Alzina, Johannis Mayans, Cristofori Molera et Johannis Morro, procerum et administratorum anno presenti dictae confratriae recognovit et visitavit dictam capellam et omnes relliquias et jocalia quae in eadem capella recondita erant. Et primo accensis cereis et pluribus luminariis in sacristia dictae capellae quae constructa est retro dictum altare fuit apertum quoddam armarium fusteum, in pariete dictae capellae noviter constructum in quo invenit reconditum quoddam relliquiarium argenteum deauratum, hoc est, imago Sancti Marchi Episcopi tenentis in manibus crucem argenteam deauratam. In qua quidem cruce sunt duo magi frusti sive trocei ligni Sanctae verae Crucis et dicto relliquiario cum diligentia previso et recognito dictum armarium fuit clausum. Et continuando dictus reverendus Dominus Episcopus, stolam tenens in collo una cum superius nominatis luminariis a dicta sacristia exierunt, et revolutis pannis dicti altaris dictus venerandus Dominus Petrus Leopart, ut procurator dicti venerabilis Rectoris, tradidit dicto reverendo Domino Episcopo quandam claviculam cum qua ipse idem reverendus Dominus Episcopus aperuit quandam clausuram ferream sub qua est constructus quoddam foramen clausum cum quadam ara lapidea marmorea superius designata. In quo foramine ex antiqua consuetudine et privilegio dictae capellae concesso corpus Domini nostri Jhesu Christi reconditum est. Et aperto dicto foramine per eundem reverendum Dominum Episcopum dicta hostia consecrata, intus quandam capsam argenteam superius designatam recondita, et omnia alia suppra dicta quae prima die januarii proxime preterita posita et per ordinem in dicto foramine recondita fuerant, sich fuerunt inventa et illa previsa cum maxima reverentia et diligentia in eodem loco et statu statim restituta fuerunt. Et inmediate dictum foramen fuit clausum prout inventum fuerat, et dicta clavis fuit restituta dicto venerando Domino Petro Leopard procuratori jam dicto. Recognitionem autem et visitationem nonnullarum relliquiarum quae in panniculis cum aliquibus scripcionibus sive designacionibus involuta erant, eo quia erat alta dies, dictus reverendus Dominus Episcopus ad aliam diem prorogavit. Quae omnia sichut premittitur gesta et facta dicti proceres et administratores petierunt et requisiverunt in fine praemissorum per sui ordinem inferri et continuare et eis dicto nomine et eorum successoribus fieri et tradi unum et plura publica consimilia instrumenta per me notarium suppra et infra scriptum. Quae fuerunt acta Barchinone diebus, mensibus, annis et loco jam dictis presente se dicto et subscripto notario et testibus suppra dictis ad praemissa vocatis spetialiter et assumptis ut superius continetur. = Sig+num mei Bartholomei Costa senioris, auctoritate regia notarii publici Barchinone qui premissis omnibus et singulis, dum sic ut premittitur agerentur et fierent, una cum prenominatis testibus presens interfui eaque sic fieri vidi, haecque in septem paginis presentis libri inclusa presenti scribi feci et clausi.

dijous, 15 de juliol del 2021

Oronetes, chapurriau, José Taronjí, Gustavo Adolfo Bécquer

Originals al final.


Oronetes van y venen, oronetes venen, van; enlocades de alegría, del seu vol no paren may.  Revolten los oms fullosos, volen per l´antic casal, y baixen a la fonteta, y pujen als campanás...  Oronetes, mes amigues, que la estiuada alegrau, ¡Oh! ¡quí puguere com vatres viure a plaé an esta Vall.


José Taronjí,
Les oronelles, Lo Trovador Mallorquí.
Gustavo Adolfo Bécquer,
rima LIII.



ORONETES.






Oronetes van y venen,
orenetes
venen, van;
enloquides de alegría,
del seu vol no paren may.



Revolten los oms fullosos,
volen
per l'antic casal,
y baixen a la fonteta,
y pujen als
campanás...

Oronetes, mes amigues,
que la estiuada
alegrau,
¡Oh! ¡quí puguere com vatres
viure a plaé an esta
Vall.



Juny de 1875.




Gustavo Adolfo Bécquer. Rima
LIII, 53.



Tornarán les oscures oronetes
al
teu balcó los seus nius a penjá,
y un atra vegada en l´ala als
seus vidres
jugán te cridarán.

Pero aquelles que lo seu
vol refrenaben



ta hermosura y la meua dicha a
contemplá,



aquelles que van adependre los nostres
noms....



eixes... ¡no tornarán!


Tornará
la tupida maresselva



del teu jardí les tapies a escalá



y per la tarde encara mes hermoses



les flos reventarán.

Pero
aquelles collades de rosada



que les gotes mirabem tremolá



y caure com a llágrimes del día....



eixes... ¡no tornarán!




Tornarán del amor als teus oíts



les paraules ardéns a ressoná,



lo teu cor del seu profundo somni



pot sé despertará.

Pero mut, encantat y de ginolls



com se adore a Deu dabán l´altá,



com yo te hay vullgut..., desengáñat,



aixina... ¡no te voldrán!







Original de José Taronjí:



X
LES ORONELLES.



Oronelles van y vénen,
Oronelles
vénen, van;
Enlocades d´alegría
De son vol no paran may.



Revoltan los oms fullosos,
Rodan
per l´antich casal,
Devallan á la fonteta,
Se´n pujan als
campanars...

Oronelles, mes amigues,
Que l´estiuada
alegrau,
¡Oh! ¡quí pogués com vosaltres
Viure á pler en
esta Vall.



Juny de 1875.







X
LAS GOLONDRINAS.



Las golondrinas van y vienen, las
golondrinas vienen y van; locas de alegría, no paran un punto su
vuelo.

Dan vueltas al rededor de los tupidos olmos, giran por
el viejo caseron, bajan á la fuentecilla, suben á los
campanarios...

Golondrinas, amigas mías, que alegráis la
estacion veraniega; ¡ah! ¡quién pudiese como vosotras vivir sin
cuidados en este Valle de lágrimas!




Original de Gustavo Adolfo Bécquer:



Volverán las oscuras golondrinas



en tu balcón sus nidos a colgar,



y otra vez con el ala a sus cristales



jugando llamarán.







Pero aquellas que el vuelo refrenaban



tu hermosura y mi dicha a contemplar,



aquellas que aprendieron nuestros
nombres....



ésas... ¡no volverán!







Volverán las tupidas madreselvas



de tu jardín las tapias a escalar



y otra vez a la tarde aún más
hermosas



sus flores se abrirán.




Pero aquellas cuajadas de rocío



cuyas gotas mirábamos temblar



y caer como lágrimas del día....



ésas... ¡no volverán!







Volverán del amor en tus oídos



las palabras ardientes a sonar,



tu corazón de su profundo sueño



tal vez despertará.







Pero mudo y absorto y de rodillas



como se adora a Dios ante su altar,



como yo te he querido..., desengáñate,



así... ¡no te querrán!

//

Tamé podéu lligí algo sobre un niu de oronetes pintat per Pedro Saputo.

Curta biografía de Braulio Foz.

BRAULIO FOZ. Va estudiá los primés estudis a Calanda, y al 1807 apareix matriculat a la Universidat de Huesca. Allí, com mols atres compañs,...