XIII.
Confirmatio monasterii de Villanova in comitatu Pallariensi anno DCCCLXXVI aut circiter. (V. pág. 38.)
Ex autogr. in arch. Eccl. Urgell.
In nomine Dei Patris Omnipotentis, et in nomine Domini nostri Jhesu Christi Fridelo divina gratia Comes et Marchio (.) Si enim justis fidelium nostrorum postolationibus quas pro suis necessitatibus sibi fieri expetunt, hoc quod juste hac rationabiliter exposcunt aurem nostrae benignitatis nostram accomodamus, hac totius comitatui nostro pertinere non diffidimus. Idcirco noverit omnium virorum nostrorum fidelium praesentium scilicet et futurorum industria quia depraecatus est nos vir venerabilis Abba nomine Trasbadus ex Monasterio que vocatur Villanova qui est situs super fluvium Nocaria (Noguera), ut ei talem auctoritatem fieri juberemus per quas res ad prisiones eorum quae infra comitatui nostro consistit quae ipse Abba jam superius nominatus et ipsa congregatio de squalido labore contraxerunt et quidquid deinceps aucmentare potuerint salvas atque inlesas possidere queantur. Ad cuius postulationem quia fidelis in omnibus nobis apparet, immo et pro merito servitii sui placite hac benigne suscepimus et ad effectum usque perduximus. Ob quam causam placuit nobis et placet ut quidquid squalidum locum fiscum videlicet nostrum extirpare aut condirgere ipse Abba aut ipsa congregatio laborando potuerit, liberum arbitrium concedimus in elimosina senioris nostri et nostrae peragere. Et si aliquis homo propter amorem et reverentiam Dei in eodem locum venerabilem abitum monasticum tenere voluerit, et quidquid ibidem in eodem loco obmittere voluerit, liberam abeat potestatem omnique facultati suae quantum eius volumtas expetierit, liberum concedimus volumtati eius hoc peragendum. Sed propterea omnino jubemus atque expresso iniungimus ut nullus ex fidelium nostrorum, nec Vice-Comes noster, nec Vicarius, nec Centenarius, nec missus noster discurrens, nec aliquis ex junioribus eorum, in aprisiones eorum ausi homines in eodem fiscum comanere miserint, nec distringere, nec fideiussores tollere, nec condemnare non audeant. Et si talis ratio inter eos horta fuerit quod inter se diffiniri non possint, in elimosina nostra sit ipsa ratio suspensa vel conservata, quatenus ante nos finitivam accipiant sententiam. Et ut haec largitio nostra melius credatur, diligentiusque conservetur, de anulo nostro subter jussimus sigillari.
Langobardus Cancellarius hanc auctoritatem scripsi et subscripsi. = Supra Sigillum quod avulsum est à carta legitur: (letras griegas, parecido a AAN + como una T sin la parte izquierda + omega + BAPAOC.)
