V. Donatio Domini Bernardi Tarraconensis Archiepiscopi ad indumenta canonicorum, an. MCLIX. (1159)

V.

Donatio Domini Bernardi Tarraconensis Archiepiscopi ad indumenta canonicorum, an. MCLIX. (1159) (Vid. pág. 79.) 

Ex Carthul. eccl. Tarrac. 

Duo fore necessaria sustentationi humanae vitae apud omnes certum esse constat, videlicet, victum et tegumentum, quibus unusquisque perfectus contentum se esse credit. Quia ergo justum et pium est, et etiam ratione plenum, in Xpto. pie viventibus, quibus est anima una et cor unum in Domino non solum in spiritualibus, sed etiam in temporalibus sic providere, ne indigentia temporalium et ipsorum inopia, retro aspiciant, et sic minus inveniantur apti regno Dei; idcirco in Xpti. nomine ego Bernardus, Dei dignatione Tarracon. Archiepiscopus, dilectis filiis nostris ejusdem Tarracon. Sedis canonicis regularibus, cui auctore Deo praessumus, praeter donationem illam, quam eisdem canonicis jam dudum fecimus, et scripto firmavimus (a: Ann. videlicet 1154), nunc ad indumenta sibi conferenda illam villam, quae dicitur Reddis (modo Reus), cum omni termino suo culto et heremo, et cum dominicatura et laboratione ibi habemus, et habituri sumus, et ecclesiam atque parrochiam spectantibus, cum decimis ac primiciis suis et oblationibus, defunctionibus, et coeteris bonis ibi provenientibus; necnon ad ecclesiam Sancti Fructuosi (b), cum omni alodio et honore suo culto et heremo, cum decimis et primiciis ejusdem alodii et omnibus bonis in eandem ecclesiam provenientibus, damus, atque praesenti carta tradimus et firmamus; quatinus praedictae Sedis regulares canonici praesentes et futuri ea potentialiter et potestative habeant et possideant in perpetuum, cum omnibus fructibus et redditibus suis, tam in decimis, quam in primitiis, et aliis quibuslibet oblationibus et usaticis, sicut melius et utilius ad eorum intelligi valet utilitatem. Ita tamen ut praedictas ecclesias secundum Deum congrue decantari faciant. Si autem aliqua ecclesiastica saecularisve persona haec infringere temptaverit, sit anathema, maranatha, nisi rescipiscens violata emendaverit. Facta carta donacionis III.° kalendas julii anno Dominicae Incarnationis M.C.LVIII. regni vero Ludovici Regis Junioris anno XXIII. = Sig+num Bernardi Tarracon. Archiepiscopi. = Petrus Sacrista subscribo. = Sig+num Bertrandi de Mediano. = Sig+num Petri de Carcassona. = Sig+num Roberti Gineth. = Sig+num R.i de Ribes. = Sig+num Bernardi de Fexa. = Sig+num Arnaldi de Mangons. = Ego Raymundus sacerdos jussione Domini mei Archiepiscopi hanc cartam scripsi et signum + propria manu feci die et annoque praescripto. 

(b) Quae extra moenia urbis a saeculo XII. sita erat, se XVI. exeunte F. F. Capuccinis designata extitit. Modo vero evanuit ob suppositae lapidicinae effossionem ad Tarraconensis portus fabricam complendam.

XXXVIII. Bernardi abbatis Cardonensis ad Alexandrum papam III. epistola, data post annum MCLXXV. (1175)

XXXVIII. 

Bernardi abbatis Cardonensis ad Alexandrum papam III. epistola, data post annum MCLXXV. (1175) (V. pág. 205.) 

Ex eod. arch. 

Noscat sanctitas vestra, Pater Sanctissime, quod quaedam ecclesiae sunt in confinibus Cardonae, spectantes adiudicari ecclesiae Sancti Vincentii de Cardona, quae chrisma et oleum sanctum in ecclesia Sancti Vincentii suscipiunt, nec usque ad tempora ista clerici praefatarum ecclesiarum ad synodum Urgellensem ierunt. Suplico ergo sanctitati vestrae ego Bernardus abbas de Cardona, ut episcopo Urgellensi districtius praecipiatis, quod in aliquo ecclesiis de Clariana, de Begursio, et de Matamargo in synodis, nec in aliis gravare praesumat. Item insinuo vobis, quod a morte domini nostri Raimundi Fulconis (1: Qui ann. 1175 occisus est. ), felicis recordationis, tanta est guerra inter homines de Cardona, et traditores qui eum interfecerunt, quod nullus de Cardona potest exire, nisi armatâ manu. Unde cum me ad synodum Urgellensem oporteat ire, mihi insidiae a iam dictis proditoribus parantur, ut capiant me, vel interficiant. Suplico ergo Sanctitati vestrae, ut episcopo Urgellensi districtius praecipiatis, quod quamdiu guerra ista duret, me ad synodum suum minime venire compellat: nullo enim modo in itinere possum vitare ego, vel aliquis Cardonensium clericorum, discrimen mortis, vel carceris. 

Tomo 6, apéndice 38. D. Bernardi archiep. Toletani, et Rom. sed. legati ad Berengarium archiep. Tarracon. epistola.

XXXVIII.

D. Bernardi archiep. Toletani, et Rom. sed. legati ad Berengarium archiep. Tarracon. epistola. (V. pág. 213.) 

Ex autogr. in arch. eccl. cathedr. Vicens. 

B. Dei gratiâ Toletanae ecclesiae archiepiscopus, apostolicae sedis legatus, B. Terragonensi archiepiscopo salutem. Cum sancta et universalis apostolica teneat ecclesia, concilia celebrari non oportere praeter sententiam Romani pontificis, valde miramur super praesumptione tuâ, quod nobis inconsultis, postquam apostolicae sedis vices, tam in tota Ispania, quam etiam in Narbonensi provintia, indultas esse audivisti, sinodum convocore praesumpsisti. Si vero licitum fuit, legendo decreta Iulii papae, et auctoritatem Nicenae sinodi, repperire poteris. Nos igitur non parum laetaremur, si ratio pateretur, vos concilium celebrare debere. Sed quia non videmus, dedecus et contemptum Romanae ecclesiae dissimulare non audemus. Ideo apostolicâ auctoritate, ne concilium convocare praesumatis, interdicimus: et ut praesentiam vestram nobis in festivitate Sancti Michaëlis, remota omni occasione, ubicumque fuerimus in Ispaniis exibeatis, eadem auctoritate iniungimus, auditurus praeceptum papae per nos vobis directum.