XXXI. Jacobi postremi Majoricarum regis ad episcopum Urgellen. epistola, data anno MCCCXLIII, 1343

XXXI. 

Jacobi postremi Majoricarum regis ad episcopum Urgellen. epistola, data anno MCCCXLIII. (Vid. pág. 114). 

Ex arch. eiusd. eccl. 

Venerabili in Christo Patri Petro de Narbona Episcopo Urgellensi nostro consanguineo carissimo. 

Rex Maioricae. = Consanguinee carissime: Receptis vestris litteris, et earum tenore plene intellecto, respondemus vobis, quod vendidimus nobili Johanni de Sono Vice-Comiti de Evolo (Evol) dilecto nostro consiliario et fideli certum jus nostrum quod in loco et terminis de Aqua thepida (Aiguatebia), ac hominibus et mulieribus eiusdem loci habebamus, sine tamen lesione juris vestri et ecclesiae Urgellensis. Verumtamen cum vobis, ac ecclesiae vestrae nullum velimus afferre prejuditium, si hostenderitis nobis quod aliquod praejuditium illatum fuerit vobis seu vestrae ecclesiae per venditionem pretactam, illud faciemus reduci ad statum debitum, justitia exhigente. Porro super absolutione Castellani dicti loci vobis respondemus quod ad presens, maxime durante exequtione quam facimus contra Petrum de Fonoleto (Pere de Fenollet, Fonollet) ex suis demeritis, et qui ex culpa sua exemptus est a treugis indictis inter Nos et Regem Aragonum, non possemus comode dictum Castellanum absolvere a castellania praedicta. Super vero solucione salarii dicti Castellani qui ad vestri postulationem fuit Castellanus in dicto loco constitutus, et cui prout intelleximus certum salarium solvere promisistis, vobis ducimus tenore praesencium respondendum, quod cum ad Nos pro praedictis certam miseritis personam, parte alia vocata et auditis utrinque eorum rationibus faciemus super hiis quod ratio suadebit.

Datum in obsidione prope Insulam, ubi nostros tenemus inimicos obsessos tricesima die septembris anno Domini M.CCC.XL. tertio. (1343)

//

https://www.cervantesvirtual.com/bib/historia/monarquia/jaime_iiim.shtml

Tomo 4, apéndice 19, Ejusdem Jacobi I. Arag. regis epistola ad Innocentium IV

XIX. 

Ejusdem Jacobi I. Arag. regis epistola ad Innocentium IV in qua hujus criminis optatam absolutionem expostulat.

EX. ARCH. EJUSD. MONASTERII.

Sanctissimo in Christo patri, ac domino, et charissimo consanguineo suo Innocentio, divinâ providentiâ sacrosanctae romanae ecclesiae summo pontifici, Jacobus Dei gratiâ rex Aragonum, Majoricarum et Valentiae, comes Barchinonae, et Urgeli, et dominus Montispesulani, debitam reverentiam, et honorem. Ex parte sanctitatis vestrae litteras recepimus super facto, pro quo vinculum excommunicationis incideramus, quod multum grave gerimus, et molestum, quoniam nulla de causa justè vel injustè nobis placet, nec numquam placuit, tantum periculum incurrisse. Sed de illo, qui nos permittit in terris vivere et regnare fiduciam gerimus pleniorem quod auxilio ipsius, et vestris mediantibus taliter faciemus, quod onus istud ab humeris nostris relevabitur, et numquam in consimile relabamur. Et licet aliquibus verba litterarum vestrarum visa fuerint aspera, atque dura, tamen nos ea benignè recipimus, et correctionem vestram intelligimus pro magnâ gratiâ, et amore, et sanctitatis vestrae consilium, sicut obedientiae filius amplectentes vos semper, et ecclesiam super omnia proponimus revereri, nec aliqua ratione à tramite ecclesiae deviare, vel ipsam in aliquo scandalizare vobis grates omnimodas refferendo quanto fratrem Desiderium, vestrum poenitentiarum, virum providum et discretum nostris postulatis transmisistis, per cujus verba sensimus quod quantum in personâ vestrâ persistit, omnem quantum commode potestis nobis parati estis facere gratiam et honorem. Undè humiliter supplicamus, quatinus considerantes bonam voluntatem nostram, quam semper Jesu Christi erga ecclesiam habuimus, Nobis in praesenti articulo sitis favorabiles et benigni, et propter hoc factum vobis non placeat, quod illa ardua negotia, quae coram nobis dictus frater proposuit, hac ratione veniant ad effectum. Nos enim propter aliquas suggestiones inde maledicos contra vos in aliquo non proponimus deviare, cum simus parati in minoribus negotiis, et majoribus deservire. Vos tamen si placuerit, nos excusatos possit perpendi ab hominibus, ut propter hoc factum, et infamiam subsequentem vobis servitium faciamus. Scitis enim et considerare potestis confidenter, quod circa dampnum ecclesiae sumus parati per personam nostram, et pro posse nostro exponere contra illos, qui eam expugnant, et perturbare nituntur, vobis tamen prospicientibus opportunitatem nostram et vobis non prospicientibus motus metum, cui subjici semper proponimus pro evictione vestra, ecclesiae libertate. Credentes insuper venerabili et dilecto A. episcopo Valentino, et dicto fratri in hiis, et aliis quae vobis ex parte nostra duxerint proponenda. Nobis igitur contritis, et humiliatis de tanto excessu perpetrato, et humiliter satisfacere paratis secundum quod dicto fratri vivâ voce exposuimus, sine morâ mittere dignemini absolutionis beneficium expectatum. Attendentes quod alias non meminimus nos in aliquo ecclesiam offendisse, nec dante domino, de coetero offendemus. Supplicamus etiam, quod per eumdem fratrem, per quem animae nostrae consuli pietate benignissimâ voluistis, Nobis et qui nobiscum fuerint si placet, absolutionis beneficium transmitatis; visum est Nobis quod ad viam salutis ejus salutare consilium nos direxit. Dat. Valentiae nonas Augusti.