XXIII. Acta electionis et consecrationis Suniarii Abbatis Amerensis in concilio Gerundae celebrato anno MXVII (1017).

XXIII.

Acta
electionis et consecrationis Suniarii Abbatis Amerensis in concilio
Gerundae celebrato anno MXVII (1017). (Vid. pág. 227.)

Ex
autogr. in arch. monast. Ameren.

Herus
Xps. Jhesus in terris degens per cosmi alumnos misit duodecim
climata, ut gentilium corda que errores raptabatur per varios atque
per devia ad fidei rectitudinem traherentur, atque ad Xpi industriam.
Ipsi vero toto nisu conati sunt a zabulorum eos evellere suplicia, et
lavacris salutaris abluere, ut purificati ab idolorum spurcicia,
atque operante Xpi. iusticia, permanere possint in cive aetherea. Fos
inde accensi nonnulli, roborati virtute fidei Spiritus Sancti,
linquentes predia, substantia atque cuncta, alternatim duxere vitam,
per quam possint adipiscere perennem mansuram. Ergo multi soli hero
placere studentes, in tuguriis hospicia habentes, cum celicolis
adepti sunt regni celestis. Quo circa noster Theosophus gratia et
nomine, evi vitam deserens huius, amplectens deserta, soli Deo vacare
studens, Angelis notus, hominibus incognitus, dein lucerna super
candelabrum posita, quatinus qui in domo sunt luceret, XII monasteria
construens, duodenos monachos deputans, per uniuscuiusque patres
constituit, vitamque monasticam indidit. Unde nonnulli eius
amplectentes vestigia studuerunt construere monasteria sua in
presidia. Ergo namque a fidelibus viris monasterium Sancte Marie
dudum in val de Amerensi constructum, et regulis artis (vel
regalis cartis) ibidem degentibus lex constituta est. Quorum inibi
novimus extitisse, et eundem cenobium strenue rexisse domno Raimundo
Abbate quem ab hac luce feliciter subtractum, et inter agmina
paradisi collocatum, interim annuente domno Raimundo inclito
Marchione eiusque coniuge domna Ermesindis Comitissa
successit in eodem cenobio egregium virum domno scilicet Witardo
venerabilis Archipbr. Qui aliquot per tempora tria annorum spacia
eadem rexit monasteria secundum sue mentis sciencia. Qui presidebat
tunc temporis quo in Sancta Sede Gerunda celebrata est concilia, in
quo adfuere Episcopi, necne Abbati, et diversi generis quam plurima.
Multas denique ibidem dirimentes causas, et quod videbatur ineptum,
trahere nitebantur ad rectum consilium. Consedentibus namque et
conloquentibus, audientes quomodo erat erga monasterium,
adiudicaverunt inhonestum esse, atque potestati subiacere peccatum,
ut monachi sub lege et hordine Sancti Benedicti degentes ut maneant
sine patrono, qui hordinem ac vestigia simul cum illis ducat
communemque vitam atque minime esse sub tali potestate qui hordinem
et vitam ducant alternatim, et non comune, sicut beatus Benedictus
edocet. Enimvero ceperunt Episcopi vel Abbati exorare domnum Petronem
sancte Sedis Gerundensis alme Virginis Marie Episcopum una cum clero
sibi comisso ut rogasset atque obtasset domna Ermesindis gratia Dei
Comitissa, necnon et eius filio inclito Marchione Berengario,
ut talem ibidem Pastorem delegassent, qui eisdem ducatum prebuisset
ad vitam et adquievit Comitissa necnon et eius filio, atque omnes
Gerundensium Proceres, eorumque preces annuente domno Witardo,
egregius Archipbr. elegerunt monacum nomine Soniarium ex
Sancti Petri cenobio, moribus pudicum, sapiencie sale refertum,
scientem proferre de tesauro intimo cordis sui ea que sunt novi ac
veteris testamenti; ac domno Berengario inclito Duci eum
obtulit domno Adalberto egregio Presuli ad benedicendum per iussionem
domno Petrono Episcopo, ut consecratus a Dno. Jhesu Xpo. auctoritas
ista ei suplementum tribueret a prelatum regendum iam monasterium.
Acta sunt hec autem III. kl. decembris, imperante Domino nostro Jhesu
Xpo., anno Trabeacionis eiusdem millesimo XVII. indicione (deest).

Adalbertus
Episcopus. = Ermessindis gratia Dei Comitissa. +. = + Berengarius
Comes. = Blidegarius Aba. = Abo monachus. = Seniofredus monac. =
Petrus monac. = Durandus mon. = Arnallus monac. et sacer. = Eldemarus
monac. = Guilelmus monac. = Geraldus monac. = Seniofredus monac. =
Reimundus mon. = Petrus sacer. et mon.

VII. Monasterium S. Laurentii Vallis Lordensis in comitatu Urgellensi unitur domui S. Saturnini, an. MXIX.

VII.

Monasterium S. Laurentii Vallis Lordensis in comitatu Urgellensi unitur domui S. Saturnini, an. MXIX. (V. pág. 21). 

Ex cartor. antiq. eiusd. mon. ap. Seminar. Urgellit. 

Verus Christus Jesus in terris degens per cosmi alumnos misit duodecim climata ut gentilium corda quae erroris raptabatur per varios atque per devia ad fidei rectitudinem trahentem atque ad Christi industriam. Ipsi vero toto nisu conata sunt à Zabulorum eos evellere supplicia et lavacris salutaris abluere ut purificati ab hidolorum spurcitia atque operante Christi justitia possent permanere in cives etherea... inde accensi nonnulli roborati virtute Spiritus Sancti linquentes praedia, substancia atque cunctam alternatim duxere vitam per quam possint adipiscere perhemnem mansuram. Ergo multi soli placere studentes in tuguris hospitia habentes cum coelicolis adepti sunt regni coelestis. Quo circa noster Theosophus gratia et nomine Benedictus evi vitam deserens huius, amplectens deserta, soli Deo vacare studens, Angelis notus, hominibus incognitus, velut lucerna super candelabrum posita quatinus qui in domo sunt luceret, XII. Monasteria construens duodenos monachos deputans, per uniuscuiusque Patres constituit, vitamque monasticam indidit. Unde nonnulli eius amplectentes vestigia studuerunt construere Monasteria sua in praesidia. Ergo namque a fidelibus viris monasterium Sancti Laurentii dudum in comitato Urgellensi in Valle Lordensi namque constructum inibi novimus extitisse et eumdem coenobium strenue rexisse Domnum Lobatonem Abbatem quem ab hac luce substractum et inter agmina paradisi collocatum anno trabeacionis Dominicae M.XVIIII. Enim vero (las dos palabras están unidas) cepit Domnus Ermengaudus Sanctae Sedis Urgellensis almae Virginis Mariae Episcopus una cum clero sibi comisso atque Urgellensi Proceres rogare Domna Ermessindis gratia Dei Comitissa et filio eius Domno Berengario inclitus Comes et Marchio ut talem pastorem delegassent qui ordinem vel regulam Sancti Benedicti (regla de San Benito, bene dicto, Benedicto, Benet) qui necdum in eodem monasterio minime tenuerant et docuisset et per omnia adimplesset. Et adquievit Comitisa atque Comes eorumque praeces convocaverunt Poncionem qui monasterio Sancti Saturnini praeesse videtur, Abba sale sapientia conditum, caritate rutilum, prudentia astutum, misericordia ac pietate egregium, et dederunt ei monasterium praescriptum ut ibi esset Abba atque rector omnesque successores videlicet Abbates Sancti Saturnini sub jure et tuitione monasterii Sancti Saturnini perhemniter. Et ut haec electio vel adclamatio firma et inconvulsa stabilisque permaneat, manibus propriis subter firmavimus. Facta electio vel adclamatio XIIII. Kalendas Decembris anno XX. regnante Rotberto Rege, et Indictione II (a: Nota indictionis nos cogit hanc cartam ad ann. 1019 referre, cui nulla ratione annus XX Roberti congruit, nisi regni eius epocham ab anno 900 tabellio mutuaverit, quod sane insuetum non erat. Illud idem suadet quod huius monasterii unio ad domum S. Saturnini fieri non potuit ante Abbatis Lobatonis mortem quae eod. anno 1019 contigit.). 

Nos simul Ermesindis + gratia Dei Comitissa, atque Berengario + gratia Dei Comes et Marchio qui hanc electionem fecimus et firmamus, et firmare rogavimus. = Sig+num Willelmi vice-Comes. = Sig+num Arnall filium Mironi. =  Sig+num Mironi. = Sig+num Wiglem. = Sig+num Richard. = Sig+num Ramon. = Ermengaudus ac si indignus gratia Dei Episcopus subscripsi. = Poncius Archilevita subscripsi. = Suniarius Archilevita subscripsi. = Wifredus Levita et Monachus qui hanc electionem rogatus scripsi et subscripsi die et anno quo supra.