XLVIII.
Litterae Clementis V. ad Jacobum II, Aragoniae Regem super captione Templariorum, eorumque exanime in ipsius ditione instituenda, an. M.CCC.VII. (1307) (Vid. pág. 195).
Ex arch. reg. Barcin.
Clemens Episcopus servus servorum Dei. Carissimo in Christo filio Jacobo, Regi Aragon. illustri salutem et Apostolicam benedictionem. Pastoralis preminentiae solio disponente illo qui cuncta disponit licet immeriti praesidentes, hoc praecipue ferventer appetimus, hoc votis ardentibus affectamus, ut excusso a Nobis negligentiae sompno circa gregis Dominici custodiam submovendo noxia et agendo profutura animas Deo lucrifacere, sua Nobis cohoperante gratia, valeamus. Sane dudum circa promotionis nostrae principium ad apicem Apostolicae dignitatis ad nostrum quadam levi suggestione pervenit auditum quod olim de flatu Sathanae in Templariorum ordine sparso pestiferi generis semine subcrevit ex illo messis odibilis fructus pestiferos ex sui natura producens, videlicet quod Templarii sub religionis pallio militantes exterius in apostasiae perfidia intus vixerunt hactenus in detestabili heretica pravitate. Coeterum nunc attendentes quod ordo ipsorum longis retro temporibus multae refulsit nobilitatis gratia et decoris, ac magna fidelium devotio diu viguit apud eos, quodque tunc nullam audiveramus super praemissis suspitionem vel infamiam contra ipsos, et nichilominus quod a suae religionis exordio portaverunt publice signum crucis, corpora exponentes et bona contra inimicos fidei pro acquisitione, retentione ac defensione Terrae Sanctae, Domini et Salvatoris nostri Jesu Christi praetioso Sanguine consecratae, suggestioni praedictae noluimus aures credulas exhibere. Verum postea auribus carissimi in Christo filii nostri Ph. Regis Franciae illustris insonuit quod singuli fratres dicti ordinis in sui professione cum ordinem ipsum ingrediuntur, expressis verbis abnegant Dominum Jesum Christum, necnon idolum adorant in suis capitulis, et alia nefanda comittunt, quae ob ruborem exprimendi sublicemus ad praesens. Propter quod idem Rex ad requisitionem Inquisitoris haereticae pravitatis in regno suo generaliter a Sede Apostolica deputati de Praelatorum, Baronum ac aliorum sapientum deliberatione sollempni Magistrum maiorem et alias singulares personas dicti ordinis, quae tunc erant in regno suo una die cum magna excogitata diligentia capi fecit, Ecclesiae judicio praesentandas, et eorum bona mobilia et immobilia salvae custodiae assignari pro Terra Sancta, si dictus ordo dampnetur: alioquin pro ipso ordine fideliter conservanda. Deinde praefatus Magister dicti ordinis spontanee confessus est palam praesentibus maioribus personis ecclesiasticis Parisius magistris in theologia et aliis corruptionem erroris abnegationis Christi in fratrum professionibus contra primam institutionem ordinis praefati instigante Sathana introductam. Quamplurimi etiam fratres dicti ordinis ex diversis partibus dicti regni Franciae dicta scelera sunt confessi, veram et non simulatam agentes poenitentiam de commissis, prout haec dictus Rex Nobis per suas litteras intimavit, et ad Nos etiam pervenerunt fama publica defferente. Nos quoque fratrem unum militem dicti ordinis magnae generositatis et auctoritatis virum super pravitate jam dicta personaliter examinavimus, qui dictum facinus abnegationis Jesu Christi in ingressu dicti ordinis a se comissum sponte confessus fuit plenarie coram Nobis, et adjecit se vidisse quod quidam nobilis in presentia ducentorum fratrum vel plurium dicti ordinis, inter quos erant centum milites vel circa, ultra mare videlicet in regno Cipri per praefatum Magistrum dicti ordinis in Capitulo suo in fratrem Templi receptus fuit, et ibi in dictorum Magistri et fratrum praesentia idem nobilis ad mandatum ipsus Magistri dictum facinus in sua receptione comisit. Ex quibus si in agro plantationis dicti ordinis, qui ager putabatur esse virtutum et grandis sublimitatis speculo praelucebat diabolica quod absit, sint semina seminata, gravi nostra viscera comotione turbantur. Sed si praemissa veritate nitantur ea comperta, cessabit turbatio et secundum Deum jocunditas orietur. Unde ad investigandum veritatem huiusmodi sine mora proponimus intendere, et quantum Deus dederit efficaciter vigilare. Ea propter quia sicut insinuatione multorum accepimus super praetactis criminibus contra Templarios ipsos fama, seu verius infamia quasi continue suscipit incrementum, et ob hoc urget Nos conscientia, ut in hiis officii nostri debitum exequamur, magnitudinem regiam requirimus, rogamus et hortamur attente, quatinus quam citius post receptionem praesentium comode poteris, praedictis omnibus intenta meditatione pensatis, sic prudenter, sic caute, sic secrete de sapientum secretariorum tuorum consilio studeas ordinare, quod omnes et singulos Templarios regni et dominii tuorum et alios qui reperientur in eis, et eorum bona mobilia et immobilia per bonas personas omni maxime quoad bona ipsa suspitione carentes, meliori modo quo fieri poterit capi facias uno die: personas eorum faciens donec tuae magnificentiae scribamus aliud nostro et Sedis Apostolicae nomine in locis tutis sub fida custodia detineri: bona vero ipsorum mobilia et immobilia aliquibus bonis personis de quibus non sit verissimile quod in hiis vel similibus velint fraudem aliquam adhibere, facias comendari, nostro nomine fideliter conservanda, quousque per Nos aliud fuerit ordinatum. Quae quidem personae de dictis bonis omnibus et singulis teneantur in presentia fratrum quarumlibet domorum dicti ordinis et aliarum plurium bonarum personarum, et maxime dictis domibus vicinarum inventaria facere, et cum opus fuerit plenam de ipsis reddere rationem, quarum personarum depositariarum propter honorem tuum ut melius negotium sine bonorum direptionis et dissipationis suspitione procedat, nullae sint de tuis officialibus servientibus vel aliis servitoribus quibuscumque: provisurus quod terrae ac vineae Templariorum ipsorum eorum expensis more solito excolantur. Ut bona ipsa dictis Templariis, si reperiantur innocentes, alioquin pro Terra Sancta integre conserventur, taliter te super hiis habiturus quod exinde praeter humanae laudis praeconium apud Deum cujus in hac parte negotium agitur, gratiae tibi proveniat incrementum, et nichilominus ex hoc nostram et Apostolicae Sedis gratiam plenius merearis. Quicquid autem super praemissis fieri jusseris et quicquid fuerit executioni mandatum, Nobis quam celerius fieri possit, tuis litteris intimare procures. Datum Pictavis X. kalendas decembris, pontificatus nostri anno tertio.
