XIV.
Razos non es que hom deya chantar
De so don a dolor e marrimen,
Mas mi cove en chantan remembrar
La mort del plus pro e del plus valen
Baro qu' anc fos, mil an a, en Proensa,
Qu' es mortz, don ai ira e malsabensa,
Quar elh era de totz bes ayps complitz,
E per los bos e pels autres grazitz.
A! Proensal, vos devetz tug plorar
L' onrat senhor del Baus, quar veramen,
Pus l' onratz coms mori, a mi non par
Perdessetz, tan cum ar avetz perden,
De pretz lo frug, la flor e la semensa,
En mon senhor En Barral, don dolensa
Ai e mon cor, que tan fort suy marritz
Que ges non cug esser mais esbauditz.
E cavallier e donzelh e joglar
Devon venir en Proensa temen,
Quar selh es mortz que sabia renhar,
Retenen grat de dieu e de la gen,
Si qu' anc ves pretz nulh temps no fes fallensa,
Ni anc no 'l plac nulh' hora recrezensa;
Ar es pretz mortz e paratges delitz
En Proensa, quar elh lor es fallitz.
Ni eu, las! mai no cug per ver trobar
Tan bon senhor, tan franc, tan conoyssen,
Que tot aquo sabia dir e far
Qu' a senhor car cove et estai gen;
Eras es mortz, ai! tan greu penedensa
Sufriran silh qu' avion benvolensa
Ab mon senhor En Barral, que auzitz
Era sos pretz per tot lo mon e ditz.
Dieus, que s laisset per nos en crotz levar,
Per cuy venran li bon a salvamen,
Li denh, si 'l platz, per merce perdonar,
E l' acuella en son regne plazen,
Aissi com elh, a bona chaptenensa,
Acullia en sa cort de plazensa;
E 'l salv' e 'l gui' aissi sans Esperitz,
Cum elh era a pretz capdelhs e guitz.
Si per l' onrat frug de bona semensa
Que a laissat lo pros bars en Proensa
No fos que es de pretz sims e razitz,
Ieu me fora de chantar relenquitz.
De selh o dic cuy es lo Baus gequitz,
Quar elh es sai de pretz sims e razitz.
Paulet de Marseille.
