Es mostren els missatges amb l'etiqueta de comentaris Habsburgo. Mostrar tots els missatges
Es mostren els missatges amb l'etiqueta de comentaris Habsburgo. Mostrar tots els missatges

dimecres, 14 de desembre del 2022

XIII. Exemplum epistolae Caesaris Caroli quinti, Hispaniarum Regis ad Reverendissimum Dominum Johannem a Margarit, Episcopum Gerundensem

XIII.

Exemplum epistolae Caesaris Caroli quintiHispaniarum Regis ad Reverendissimum Dominum Johannem a MargaritEpiscopum Gerundensem. (Vid. pág. 83.)

Ex Act. capitular. Capit. eccles. Gerund.

(N. E. Caesaris: Kaiser o Káiser: César, emperador Carlos V, Carlos I de España, hijo de Juana “la loca” y Felipe "el hermoso" de Habsburgo (Augusta, Augsburg).
El texto está en castellano, su lengua materna, por si alguien duda de que lo supiese hablar; escribir lo solían hacer sus escribas, secretarios, &c.
Se conserva la ortografía tal como Villanueva la copió)


EL REY.

Reverendo in Christo Padre Obispo amado consejero nuestro. Ya teneis entendida la instancia que continuamente havemos hecho por la celebracion del concilio general conforme á la grand necesidad que en la iglesia havia de semejante remedio, y como á nuestra supplicacion la Santidad del Papa Paulo defuncto le convocó en Trento, como lugar mas comodo y á proposito, y tratado y concertado assi para satisfazer á los stados de Germania, que siempre han pretendido que pues se congregava principalmente por las necessidades de su provincia, se habia de elegir lugar de la misma nation. Y approbando la convocacion en el dicho lugar se han sometido á la determinacion del concilio que en él se celebrasse, donde como sabeis se continuó por algund tiempo, hasta que por los respetos y causas que entonces se ofrecieron se anduvo tratando de la translacion que ha sido causa de tan larga suspension, sin que se pudiese en tiempo del dicho Papa Paulo III, aunque lo procuramos con la instancia y diligencia que nos fue possible, dar en ello ningun remedio. Y porque despues de tan grandes trabajos y gastos como havemos padecido y os son notorios para reducir á los desviados de la fe á la submission y determinacion del dicho concilio; y habiéndose obtenido que los de la Germania se hayan sometido al que es convocado en Trento, se ha instado siempre por nuestra parte por la prosecucion dél en el dicho lugar y la Santidad del Papa Julio III, movido por et zelo del servicio de Dios y bien de su universal Iglesia, cuya es la causa; y conociendo señaladamente quanto importa el remedio de la Germania, ha subvenido á la dicha necessidad haviendole dado en la dicha ciudad de Trento y expedidose ya la bulla de la reduction y prosecution dél, siendo necessario que para primero de mayo del año siguiente de quinientos cinquenta y uno, que como vereis por el traslado de la dicha bulla, es el dia en ella señalado para comenzar á proseguir el dicho concilio, todos los Prelados de la christiandat que son obligados comparecer de derecho ó costumbre, se hallen alli juntos y congregados, como quiera que holgaramos que vuestra persona por las letras y experiencia que en ella concurran no dexará de hallarse presente; haviendo respecto á que por vuestra edad terneis sufficiente excusa, nos ha parecido todavia avisaros del stado en que sta el negocio, para que siendo de la importancia que es, mireis de hazer luego election de una persona docta para embiarla á Trento, y que parta en tiempo que pueda ser allá á principio de abril ó mediado el mes, con poder tan bastante como se requiere para no solamente excusar vuestra venida por et impedimiento susodicho, mas aun para comparecer en vuestro nombre en caso que se acordasse de admetir en concilio los votos de los legitimamente impedidos, que demas de cumplir con lo que sois obligado, nos ternemos en ello por muy servido. Datum en Augusta á XXI de diziembre de MDL (1550). Y darnos eis aviso de como lo complireis assi. = Yo el Rey. = Al Reverendo in Christo Padre y amado consejero nuestro el Obispo de Gerona. = Vargas, secretario.

Responsio Reverendissimi Domini Episcopi ad supra scriptas litteras Caesaris.

S. C. C. R. M

Aunque por lo que ha respecto á mí bastaria que en el concilio de Trento se allegasse la justa excusa que tengo para no poder comparecer en él, tengo concertado con el Obispo Jubí que irá alla en mi nombre para acodir á lo que V. M. me tiene mandado con su carta de XXI de diziembre, la qual me ha sido embiada á los IIII deste por el Marques de Aguilar; pero no podrá ser su partida antes de la Pascha, porque queda obligado á predicar cadal dia en la iglesia Cathedral desta ciudad toda esta coresma, y tiene ya empezado del primer dia que se ha entrado en ella. Bien hallara yo algun otro doctor, theólogo ó jurista, el qual se pornia en camino á tiempo que pudiesse llegar allá para et término que me tiene mandado V. M.; pero que fuesse tanto approposito como este, no le hallado hasta aqui, ni tengo speranza de le poder hallar por adelante, porque es muy buen theólogo y bien docto en otras facultades y buen religioso de la órden de Sant Francisco. El poder levará tan bastante como manda V. M., y podrá ser que en él por ser Obispo aprovechara mas que en otro que no lo fuesse. Por todos estos respectos he pensado que aunque el dicho Obispo no llegue tan presto en el dicho concilio como llegaria un otro, pues la differencia no será de muchos dias, no se terná por deservido V. M., cuya Imperial persona N. S. guarde muchos años con acrecentamiento de muchos stados y señorios por el bien universal de la christiandat, como sus buenos vassallos disseamos.

De Barcelona á XVIIII de febrero MDLI (1551).

XIV - Carta del príncipe Felipe, futuro Felipe II, a Juan de Margarit

XII. Notitia cujusdam matronae a Capitulo Gerundensi eleemosinam supplicantis.

XII.


Notitia
cujusdam matronae a Capitulo Gerundensi eleemosinam supplicantis.
(Vid. pág. 81.)


Ex
Act. capitular. Capit. eccl. Gerund.


Die
dominica XV. januarii 1542 dum celebrarentur vesperae per puerum fuit
convocatum Capitulum in thesaurariam in quo Revdus. dominus Joannes
Torrell, Vicarius exposuit quod hodie mane cum in choro recitabatur
nona fuerit vocatus pro parte cuiusdam matronae quae erat intra
presentem ecclesiam cum V, vel sex famulis: ad quam cum venisset
vidit esse mulierem sexagenariam aut eo plus et, ut preseferebant
(todo junto) dignitas et aspectus illius, magnae importantiae, quae
ipsum obnixe rogavit quatinus vellet convocare Capitulum in quo
posset verba facere et audiri. Cuius rogatui et praecibus
satisfaciens jusserat eos convocari. Nimirum ut si eis placeret dare
locum petitione eiusdem, edicerent quam ignorabat quae quantaeve
dignitatis esset. Interrogata namque ab ipso nomen suum propalare
noluerat. His auditis placuit omnibus illam intromitti et audiri.
Cuique introgressae antequam scanderet gradus ipsius thesaurariae,
obviarunt domini Vicarius et Lazarus Coromines comiter
recipientes ac sciscitantes nomen et ipsius statum quo possent eam
pro dignitatis merito collocare. Quae respondit se esse filiam Regis
atque fuisse uxorem secundam Imperatoris Maximiliani, avii (padre de Felipe el hermosoImperatoris Charoli Regis nostri nunc feliciter regnantis. Quam dicti
Vicarius et Coromines sedere fecerunt locumque ipsi prebuerunt in
primo ac honoraciori partis sinistrae ipsius Capituli loco. In quo
cum aliquamdiu quievisset sermone hispano, videlicet
castellano, explicuit casus suos atque recitavit multa
infortunia et alia quae hic inserere supervacaneum et prolixum duxi.
Non tamen obmittam asseruisse esse filiam Regis, fuisseque uxorem
secundam dicti Maximiliani et existere Duquissam de Albania,
habuisseque jure paterno IIII. ducatos in provintia Ungariae. Post
cuius Maximiliani mortem ut dixit fuit uxor N. Ducis cui pepererat
sex filios, ex quibus unus erat Archiepiscopus ecclesiae N. Coeterum
Deo sic disponente ac permittente postmodum cum viro et filiis fuit
captivata per Turcos 
Cristiani
nominis persecutores, et occupata dominia ac status sui universi, ex
qua captivitate post quinquennium centis mille aureis redempta fuit
quos solverunt maximo Turcarum Principi quidam consanguinei sui. Nunc
vero dixit venire e curia Cesareae Magestatis in qua vixit septem
annos, ibique multis donis et mercedibus adiuta et donata est a
Cesare. Ex qua videns senectutem inminere cum sex famulis profecta
tendit Romam visitatura limina Divi Petri Apostolorum Principis ac
filium suum praememoratum Archiepiscopum. Quibus rebus explicatis
rogavit ac supplicavit Capitulo quatinus vellet ipsi subvenire de
aliquo viatico et commeatu 
ad
peragendum inceptum iter, cum sit in ingenti necessitate constituta
propter ea quod quidam mercator Occidentalis fregit fidem, id est,
ses abatut, qui per comissionem aliorum mercatorum Romanorum
quibus predictus Archiepiscopus filius suus respondebat Romae in
simili peccuniae quantitate traditurus atque daturus erat ipsi bis
mille aureos nummos. Cui cum dicendi finem fecisset Revdus. dominus
Vicarius respondens dixit: casus suos ac infortunia displicere
omnibus consolatusque ac compassus
aliquantisper illi rogavit
suavi ac urbano sermone quatinus vellet Capitulo
paulisper
cedere super dicta petitione delliberaturo. Qua egressa et lectis
quibusdam patentibus litteris praemissorum fidem facientibus, quas
Capitulo abiens tradiderat, fuit tractatum quid videretur illi pro
dignitate honestum dari. Et demum post diversas opiniones fuit
conclusam largiri ipsi
sex ducatos auri de bonis
administrationis
caparum.


(N.
E. Me suena a alguna novelita de las del Decamerón.)

XIII - Carta de Carlos V a Juan de Margarit

Anales de Cataluña, Narciso Feliu de la Peña y Farell (Index)

(Nota del editor : Se corrige parcialmente la ortografía en castellano.)  Imagen: Biblioteca de Catalunya. Llibres Pere Borrás: MCMXIX: D. V...