dissabte, 30 de juliol del 2022

Tomo 6, apéndice 47. Decretum concilii Narbonensis ann. MCXXXV. in favorem ecclesiae Elnensis.

XLVII. 

Decretum concilii Narbonensis ann. MCXXXV. in favorem ecclesiae Elnensis. (V. pág. 228.) 

Ex origin. in arch. eccl. catedr. Vicens. n. 494. 

Anno dominicae Incarnationis M.C.XXXV. dompno Arnaldo venerabili Narbonensis ecclesiae archiepiscopo, Romanae sedis legato, residente in sinodo in ecclesia beatorum martirum Iusti et Pastoris, cum sufraganeis episcopis Biterrensi, Magalonensi, Carcasensi, Tolosano, Elenensi, abbatibus et caeteris religiosis viris, ad tractandum de statu ecclesiae secundum statuta sanctorum patrum, surrexit Udalgarius Elenensis episcopus in praesentia totius sinodi, ostendens miseriam et animi perturbationem et dolorem super se et filiis ecclesiae suae. Cuius perturbationis modum sic exponebat, dicens, quomodo piratae sarraceni alios captivaverant, quomodo alios raptabant ad naves, et alios trucidabant in conspectu suo et omnium christianorum, qui ibi advenerant. Referebat iterum quomodo sarraceni quaerebant pro redemptione captivorum centum adolescentulas virgines, ut haberent, et tenerent, et deflorarent eas nefario concubitu, et cum eis delectarentur. Referebat iterum quomodo christiani milites consentientes pravis consiliis eorum currebant, et circuiebant villas et domos, et rapiebant puellas, et trahebant eas violenter ad naves, ut immolarent eas daemoniis, ut commiscerentur inter gentes perfidiae, et discerent opera nequitiae, et servirent eis. Referebat iterum quomodo matres earum sequebantur filias suas cum magno ploratu, et faemineo ululatu. Insuper narrabat episcopus cum suspiriis et gemitu, quomodo ipse, ne contaminaretur ecclesia, ne perirent filii ecclesiae suae, posuerit fidem suam et Christum obsidem pro redemptione captivorum, confidens in auxilio filiorum ecclesiae ad salvandam fidem suam, et ad trahendum de carcere in membris suis Christum obsidem. Ad hanc miserabilem vocem et dolorem episcopi de captivitate christianorum et miseria ecclesiae suae, dompnus Arnaldus archiepiscopus condolens, et patiens, cum episcopis, et religiosis viris accepto sano et coelesti consilio decrevit in sinodo quaerere... filiis ecclesiae sui archiepiscopatus ad redimendum Christum in membris suis, et salvandum fidem episcopi. Hoc modo decretum est, ut quisquis de filiis ecclesiae ad hoc auxilium redemptionis de sua propria facultate  habuerit vel potuerit dare unum morabotinum, et dederit, et qui hoc non poterit, dederit secundum suum posse vel V. solidos, vel IIII.or vel III.es, vel II.os, vel XII.cim nummos, vel VI., vel unum, auctoritate apostolorum eis a Deo datâ, qui dixit: “Accipite Spiritum sanctum, quorum remisseritis peccata, remittuntur eis, et quorum retinueritis, retenta sunt," in virtute eiusdem Spiritus sancti plenam habeant remissionem omnium peccatorum post actam veram confessionem, exceptis publicis peccatis, pro quibus veniant ad episcopum suum, qui det eis iudicium, et colligat illos, et suscipiat eos in hac remissione secundum sanam rationem misericordiae. Nos autem caeteros dominos, patres, et fratres in provintia Narbonensi et nostra legatione episcopos et sacerdotes praecamur, et exortamur ut ad confirmandam supradictam remissionem suam auctoritatem studio caritatis adhibeant, et ad relevandum bonus miseriae fratris nostri episcopi, fraternae pietatis amore compatiendo, caeteros sibi subiectos ammoneant. 

Tomo 6, apéndice 46. Narbonensis concilii decretum pro restauranda ecclesia Tarraconensi.

XLVI. 

Narbonensis concilii decretum pro restauranda ecclesia Tarraconensi. (V. pág. 226.) 

Ex arch. eccl. Aggerens. n. 960. 

Anno ab incarnatione Domini C.XXVIIII. post millesimum (1), hebdomadâ de Passione Domini, sancta sinodus archiepiscoporum, episcoporum, et abbatum, aliorumque religiosorum apud Narbonam in ecclesia Sanctorum martirum Iusti et Pastoris congregata, in qua venerabilis Arnallus ipsius primae sedis Narbonensis archiepiscopus, et sanctae Romanae ecclesiae legatus praesidens, Ollegarius Terraconensis metropolitanus, cum utriusque metropoleos suffraganeis episcopis, et abbatibus: considerantes qualiter christianitatem, quae tot oppressiones, et mortes a sarracenis assidue patitur, sucurrerent, consilium cum Deo inierunt, ut Tarraconensem sedem, quae existit citerioris Hispaniae caput, restaurare satagerent. Constituerunt itaque ad honorem Dei, et fidelium animarum salutem, et restaurationem ipsius ecclesiae, symbolum, quod confratriam (cofradía) vocamus; videlicet, ut unusquisque confrater (cofrade) donet de bonis suis secundum quod in corde suo elegerit; et quotannis reddat votum suum Deo quasi censum capitis sui pro anima sua ipsi ecclesiae et legatis eius. Hoc quipe faciant archiepiscopi, et episcopi pro se; et praelati canonicorum atque monachorum pro se, et pro sibi subiectis. 

1: Aliud exemplar ibid n. 2342 peractum hoc concilium atque decretum ait anno 1128. 

Alii vero tam clerici quam laici donent in hanc confratriam, si non amplius, saltem XII. denarios; aut si impotentes fuerint, quot eis placuerit. Constituerunt etiam, ut pro hac devotione et censu, quem super se pro Deo imponunt, omnes archiepiscopi, et episcopi, abbates, ceterique praelati, atque subiecti sacerdotes, audito cuiuslibet confratris obitu, cantent pro eo missam. Pro illis vero, quorum transitus ad aures eorum non pervenerit, et pro ceteris, secundâ feriâ primae hebdomadae quadragesimalis offerant sacrificium Deo omnes sacerdotes confratres. Illos etiam, qui iam in Christo dormierunt, in hac confratria suscepti (suscipimus), pro quibus suorum amicorum devotio similem censum in vita sua exsolvere deliberaverint. Apostolicâ quoque auctoritate freti omnes ibi cohabitantes, vel convenientes, et res eorum in protectione Beati Petri, et sua receperunt, et in pace, et in treva Dei in omni loco statuerunt; ita ut quicumque in eundo, vel permanendo, seu redeundo eis aliquid foris fecerit, iram Dei incurrat, et excommunicatus ab omnium fidelium societate alienus existat, donec eis satisfaciat. = Ego Arnallus Narbonensis archiepiscopus, et sanctae Romanae ecclesiae legatus sig+no confirmo. = Ego Ollegarius Sancte Terraconensis sedis metropolitanus sig+no confirmo. = Amelius episcopus Tolosanus sig+no. = Allebertus Agatensis episcopus sig+no. = Riamundus Mâgalonensis episcopus sig+no. = Arnaldus Carcassensis episcopus sig+no. = Bermundus Biterrensis episcopus sig+no. = Petrus Lutovensis episcopus sig+no. = Petrus Elenensis episcopus sig+no. = Berengarius sanctae Gerundensis sedis episcopus sig+no. = Raimundus Ausonensis episcopus sig+no. = Petrus Urgellensis episcopus sig+no. = Petrus Cesaraugustanus episcopus sig+no. = Raimundus Sancti Saturnini Tolosae abbatis sig+no. = Gerallus Lesatensis abbas sig+no. = Arnallus abbas Aggeris sig+no. = Petrus Tomerensis abbas sig+no. = Berengarius Carsensis abbas sig+no. = Aicardus Sancti Stephani Tolosae praepositus sig+no. 

Curta biografía de Braulio Foz.

BRAULIO FOZ. Va estudiá los primés estudis a Calanda, y al 1807 apareix matriculat a la Universidat de Huesca. Allí, com mols atres compañs,...