VI, Ailas! per que viu lonjamen ni dura

VI.

Ailas! per que viu lonjamen ni dura

Selh que totz jorns vei creysser sa dolor,

Qu' er son tornat tug li miey gaug en plor

Per un fel dol que dins mon cor s' atura;

Q' uey non es joys tan grans, quan m' o cossir,

Qu' el dol qu' ieu ai me pogues escantir;

Per so non puesc motz ni sos acordar,

Qu' om, quan plora, no pot ges be chantar.

Chantar m' ave tot per aital natura

Cum lo signes que chanta ab dolor

Quan mor, et ieu chan, planhen mon senhor

Que ai perdut, ab dol et ab rancura,

N Ono Sanchitz, per cui degra morir

Quan lo perdiey, s' om si degues aucir;

E quant hom pert son bon senher e car

Degra morir, pus mais no 'l pot cobrar.

Ja non diray tan gran dezaventura,

Senher N Ono, sitot m' ai gran dolor

Que siatz mortz, quar diria folhor;

Qu' aysselh es mortz de cuy dieus non a cura,

Mas dieus vos a mandat a se venir,

Quar saubes luy e joy e pretz servir;

Mas selhs son mortz que us solion amar,

Que us an perdut, senher, ses recobrar.

Ab vos es mortz sens, franquez' e mezura,

Per que totz hom en deu aver dolor,

E tug bon ayp que tanhon a valor

Moron ab vos, per que reviu falsura

Say entre selhs que no s' en fan grazir;

Mas qui vol pretz els vostres faigz se mir,

Qu' aissi sabra dieu e pretz guazanhar,

E si mezeys e tota re honrar.

Ar puesc ben dir que tot lo mon peiura,

Q' uey non es joys que non torn en dolor,

Mas sol del ric joy de nostre senhor;

Per que m par folh qui enten ni s' atura

En autre joy mas en dieu obezir.

Segle caitiu, ab dolor faitz fenir

Totz vostres faigz, per qu' om no s deu fizar 

En vostr' amor, mas per son benestar!

Senher N Ono, de vos puesc per ver dir

Qu' anc non l' ames mas quan per dieu servir,

E per los sieus enantir et honrar,

E per los mals confondre et abaissar.

Senher, dieu prec la vostr' arma ampar,

Que say m' avetz pro layssat que plorar.

Aimeri de Bellinoi.